استراتژي غر زدن!

به گزارش شفاف ، روزنامه ام م او مي نويسد: “يكي از مهمترين اصول مربيگري و مديريت در ورزش به مسائل رواني برمي گردد.” اين اصل روانشناختي به يك مربي يا مدير مي آموزد كه چگونه در صورت بروز هرگونه تنش ، اختلاف نظر ، سرخوردگي يا عصبانيت ، تيم تحت هدايت او را دنبال كند. سرمربي يك تيم فوتبال بايد بتواند از هرگونه تنش جلوگيري كند و بيان او بايد مانع از دست دادن آرامش و اعتماد به نفس شود. اگر مربي از چنين اصولي پيروي نكند – مهم نيست كه از نظر علم مربيگري چقدر مهم باشد – بيشتر اوقات نمي تواند به اهداف خود برسد.

حال اين سال مطرح مي شود كه آيا فرهاد مجيدي به عنوان سرمربي آبي ها از چنين اصولي آگاهي دارد؟ البته نه او كه اخيراً شكست بزرگي را تجربه كرد و شكست سختي را با تيمش مقابل فولاد خوزستان در فينال جام حذفي متحمل شد ، درست برعكس آن چيزي است كه در سطور قبلي به آن اشاره كرديم. فرهاد مجيدي به راحتي تنش و ناراحتي بين باشگاه و بازيكنانش را دعوت مي كند و همه چيز را خراب مي كند. البته بسيار عادلانه و درست است كه يك مربي به نفع تيمش صحبت كند ، اما بايد مراقب باشد كه از سقف سقوط نكند.

حالا داستان فرهاد مجيدي است ؛ مردي كه آسمان و ريسمان را چنان در هم تنيده بود كه از پشت بام افتاد. به لطف او ، آزادي بيش از پيش استرس زا است.

شكايات زمين و زمان

فرهاد مجيدي از زمين و زمان شكايت مي كند. از مديران گذشته و مديران فعلي گرفته تا دلالان و اطرافيان و دشمنان خيالي و غير داستاني. او هميشه از آنها شكايت مي كند و مدام فرضيه هاي جديدي را مطرح مي كند. او با ادبيات تند انتقاد مي كند و هر بار چيزهايي مي گويد كه تازگي ندارد.

فرهاد دستكاري كننده نيست. استراتژي غوغايي او اما تا به امروز هيچ فايده اي براي استقلال نداشته است و آن را از راه ديگري به هم زده است.

بلوز شماره هفت سابق در جايي اشتباه شد. جايي كه به اين نتيجه مي رسد كه اگر مي خواهد قهرمان شود و اگر مي خواهد آن زبان سرخ و شجاع در زمين هميشه پر از هياهوي فوتبال ايران باشد ، پس بايد همه را دشمن خود بداند. او دائماً بايد در مورد “دست در پشت صحنه” صحبت مي كرد و اصلاً نمي دانست كه امير گاله واني سال ها پيش از “دست هاي پشت صحنه” به عنوان بهانه استفاده كرده بود و سرانجام او هيچ جا پيدا نشد.

مجيدي جايي است كه هميشه آرزو داشت ، نيمكت استقلال. اما در حال حاضر ، اگرچه مدت طولاني است كه اين بيماري را دارد ، اما براي موقعيت خود مضر عمل مي كند.

16 برابر افراط گرايي

هر مصاحبه انتقادي را نمي توان افراطي ناميد ، اما مي توان حداقل 16 مصاحبه با فرهاد مجيدي در يك سال و نيم گذشته پيدا كرد كه وي در آن موضوعات مختلف را مورد انتقاد قرار داده است. 16 مصاحبه به معني 16 بار تنش و درگيري و ايجاد تفاوت هاي جديد است. اين 16 مصاحبه به اين معني است كه فرهاد مجيدي تنها است و هيچكس حداقل در سري استقلال پشت سر او نيست.

باز هم دشمن خيالي

به گفته فرهاد مجيدي ، همه دشمن آزادي هستند. مديران عامل سابق و فعلي ، برخي بازيكنان سابق و فعلي ، افراد اطراف باشگاه ، برخي شركت ها و برخي خبرنگاران و حتي عوامل داخلي و خارجي. تصور دشمني كه فرهاد مجيدي تا كنون به خوبي انجام داده بسيار سخت است! تجربيات گذشته ديگر مربيان در ايجاد دشمن و تجسم دشمنان خيالي به طور كلي خوب نبوده است. البته فرهاد مجيدي از برخي جهات مطمئناً درست مي گويد ، اما هنوز بايد كمي خويشتنداري بيشتري نشان دهد. »