«جمهوري افغانستان» بيشتر به شوخي شبيه بود

به گزارش مجله ايراني ، عباس عبدي ، روزنامه نگار ، در يادداشتي در روزنامه اتكا وي نوشت: “تحولات در افغانستان همه ناظران را غافلگير كرده است.” چگونه اولين قدرت جهان مي تواند بيست سال حضور مستقيم نظامي و سياسي در يك كشور توسعه نيافته داشته باشد و تمام قدرت خود را براي تشكيل دولت بسيج كند و نزديك به 8000 نفر را از دست داده و بيش از 2000 ميليارد دلار هزينه داشته باشد؟ آيا به محض خروج او از اين كشور در يك درگيري حتي بحراني ، آيا كل دولت و ارتش خالي آن در برابر ارتجاعي ترين جريان شكست خواهند خورد و به سرعت تسليم دولت مي شوند و آيا رئيس جمهور فرار را انتخاب مي كند؟

ريشه بحران افغانستان در دخالت هاي خارجي نهفته است. در ابتدا اتحاد جماهير شوروي مي خواست يك جامعه سوسياليستي و كمونيستي در روستاهاي افغانستان ايجاد كند ، اما نتيجه چه شد؟ تشكيل طالبان ، ارتجاعي ترين گروه سياسي و فكري در منطقه ؛ گروهي كه به معناي واقعي كلمه واكنشي تر و خشن تر از سلفي هاي خاورميانه است. كودتاي اتحاد جماهير شوروي بهاي سنگيني بر اين ابرقدرت گذاشت. بدون پيشرفت مردم افغانستان. اين كشور افغانستان را بيش از دو دهه درگير جنگ داخلي كرد. نهادهاي سياسي افغانستان در طول جنگ تحت تأثير قرار گرفتند و اين كشور عقب نشيني كرد. اتحاد جماهير شوروي نيز سقوط كرد. افغانستان به ميدان بازي قدرت هاي جهاني تبديل شده بود. ايالات متحده ، بريتانيا و غرب از بدترين گروه ها براي سرنگوني دولت كمونيستي كه بعدها به نام طالبان معروف شد ، حمايت كردند. با از بين رفتن زيرساختهاي سياسي و هجوم پولهاي كثيف خارجي و تجارت مواد مخدر براي تأمين مالي گروههاي ضد كمونيستي ، وحدت سياسي در افغانستان ناممكن شد. كافي است بگويم كه اين گروهها بيشتر از دولت كمونيست يكديگر را كشتند. در چنين محيطي بود كه طالبان وارد افغانستان شد و به عنوان جرياني كه مورد حمايت عربستان سعودي ، امارات متحده عربي و پاكستان بود ، افغانستان را فتح كرد ، اما جهان آنها را به رسميت نشناخت. حضور يك دولت ارتجاعي ، افغانستان را به سنگر گروه هاي تروريستي تبديل كرد. 11 سپتامبر محصول ساخت چنين لانه اي در گوشه اي از جهان بود. ايالات متحده آمد و طالبان را در مدت كوتاهي حذف كرد ، اما نتوانست مفهومي به عنوان يك ملت تشكيل دهد. جمهوري افغانستان بيشتر شبيه يك شوخي بود. يك حكومت قبيله اي فاسد نمي تواند قدرت داشته باشد. تا زماني كه آمريكايي بود ، مشكلي پيش نيامد ، اما پس از رفتن او ، اين بادكنك خالي تركيد. افغانستان بار ديگر در حال ورود به مرحله ديگري از بحران است كه بايد در روزهاي آينده بيشتر مورد بررسي قرار گيرد. “

انتهاي پيام