بازي زيركانه اسرائيل  – مجله روز

به بهانه حمله به خيابان مرسر ، اسرائيلي ها علاوه بر تهديدهاي متقابل متقابل ، دو جنبش همزمان را عليه تهران دنبال مي كنند: تلاش براي ايجاد اجماع در جامعه بين المللي و در عين حال ، افزايش بي اعتمادي عمومي به سياست هاي تهران احتمال در برجام كه مي تواند با استقرار دولت جديد در ايران ايجاد شود.

اگرچه تهران هرگونه دخالت در حمله هواپيماهاي بدون سرنشين به كشتي تجاري خيابان مرسر را رد كرده است ، اما اتهامات رژيم صهيونيستي مبني بر خدشه دار شدن تصوير ايران در نظر جامعه بين المللي را رد كرده است ، اما تأييد اين اتهام از سوي واشنگتن ، لندن و بخارست مي تواند راه را براي اعتراض عمومي باز كند. تجاوز بيشتر به شهرت تهران. تل آويو ، برخلاف رفتار گذشته خود ، كه از تصور متحدان غربي اش نااميد شده است. واشنگتن و لندن به ويژه در حال تخريب تأسيسات هسته اي يا كشتن دانشمندان ايراني بوده اند. تل آويو از اين فرصت استفاده كرده است زيرا دولت حسن روحاني با وجود همه تلاش هاي خود براي دستيابي به توافق در مذاكرات وين ، سرانجام موفق به دولت جديد شد كه هنوز سياست مشخصي ندارد. علاوه بر اين ، انجماد مذاكرات وين و شروع دور جديدي از چالش ها بين تهران و واشنگتن باعث شده است تل آويو با ايجاد اجماع در برابر آنچه تهران تهديدهاي امنيتي مي نامد ، احتمال بازگشت به مذاكرات را بيشتر كاهش دهد.

اسرائيلي ها يك ابتكار تبليغاتي گسترده را براي گردهم آوردن دولت هاي ايالات متحده و بريتانيا در اولين مرحله اجماع عليه تهران آغاز كردند. آنها با ايجاد فضاي وسيع براي تبليغات و مشورت ها ، توانستند واشنگتن و لندن را متقاعد كنند كه صريحاً عليه تهران واكنش نشان دهند و سپس به دولت روماني بپيوندند. در همين راستا ، يكي ديگر از اهداف تل آويو – و البته واشنگتن – اين است كه تهران را وادار كند كه ضمانت هاي لازم دولت “Jobiden” براي بي نتيجه ماندن توافق احتمالي در وين ضروري باشد. به عبارت ديگر ، با تشديد فشارها و ايجاد “تنگناي اعتباري” عليه ايران در جامعه بين المللي ، منظور اين است كه طرف اصلي تضمين هاي لازم در انجام تعهدات برجامي ، تهران باشد. زيرا اكنون اين طرف ايراني است كه امنيت حمل و نقل دريايي و ثبات منطقه اي را تهديد كرده است و ممكن است در آينده اين كار را انجام دهد.

رفتار تل آويو پس از حمله به كشتي خيابان مرسر ناشي از تغيير تاكتيكي مطابق با رويكرد دولت بايدن است. اسرائيلي ها وضعيت را متفاوت از دوران دونالد ترامپ و دست باز دانستند. بنابراين ، برخلاف گذشته ، آنها سعي مي كنند از ديپلماسي فعال به اقدامات احتمالي آزار و اذيت برسند ، مانند گذشته. ايده آل خواهد بود كه تل آويو واشنگتن و لندن را متقاعد كند تا پرونده خيابان مرسر را به شوراي امنيت سازمان ملل ببرند. در اين صورت بر شدت تنش ها بين تهران و جامعه بين المللي افزوده مي شود و فاصله هاي بازگشت به برجام تا حد ممكن بسته مي شود. در اين ميان بايد منتظر ماند و ديد واشنگتن و لندن تا چه ميزان در پيگيري سياست هاي مخرب خود با تل آويو همسو خواهند بود.
آيا واشنگتن و لندن از بهانه كشتي مرسر خيابان و تجاوز تل آويو به عنوان چاقو استفاده مي كنند تا تهران را وادار به عقب نشيني از شرايط خود در بازگشت به برجام كنند؟ يا مي توان سياست هاي اخير آنها را در زمينه تغيير تعامل با تهران تفسير كرد؟

سكوت ديگر اعضاي تروئيكاي اروپايي كه با تهران در وين بر سر خرابه خيابان مرسر مذاكره مي كردند ، احتياط آنها را در جلوگيري از افتادن در گودالي كه اسرائيلي ها در برابر آينده برجام نيمه كشته اند نشان مي دهد. اگر تروئيكاي اروپايي به اين كمپين بپيوندد ، تل آويو راحت تر خواهد بود و اگر سكوت كنند ، اسرائيلي ها همچنان با موانعي براي ايجاد اجماع و تقويت بحران اعتماد عمومي در تهران روبرو خواهند شد. آنچه واضح است اين است كه تل آويو ، پس از تغييرات در حوزه سياست جهاني ، بازي هوشمندانه اي را عليه تهران انجام مي دهد.