روحاني متشكريم،شايد كمي دير… – مجله ايراني

به ما گفته شد “تا آنجا كه ممكن است آمريكا را فرياد بزنيد” اما ما – اصلاح طلبان ، عدالت خواهان و راديكال ها – بر سر دولت روحاني فرياد زديم. در زماني كه ضد ايراني ترين دولت ايالات متحده در چهار دهه گذشته در اختيار قدرت هاي منطقه اي بود ، اقتصاد ملت ما فرو ريخت ، شهرهاي ما در حال جنگ بودند ، قهرمانان و دانشمندان ملي ما به قتل رسيدند و نااميدي افسردگي ايجاد كرده بود و نااميدي در مردم ما

ما چنان بلند بر سر دولت خود فرياد زديم كه صداي خود را در برابر دشمن خارجي گم كرديم. ما 5 روز پشت حكومتي را خالي كرديم كه در مقابل هوليگان جهان تنها ايستاده بود و شبها سريالهاي تلويزيوني ملي ، مستندها و برنامه هاي كمدي را تماشا مي كرديم. ما در ويراني و تمسخر و تحقير دولت خود نشستيم.

ما آنقدر “سو mis مديريت” روحاني را مقصر جنگ اقتصادي تمام عيار خارجي دانستيم كه يك ماه قبل و بعد از خروج ترامپ از برجام ، ارقام مربوط به رشد اقتصادي و تورم ، بيكاري و ايجاد شغل را فراموش كرديم.

چشمهايمان را بستيم و گوشهايمان را بستيم و كلمه “ناتواني” را گفتيم كه نمي ديديم چگونه ، در شرايطي كه حتي “كارآمدترين” و ثروتمندترين دولتهاي جهان نمي توانند تصور كنند ، روحاني در “فشار حداكثر” “و يك اپيدمي جهاني تحت دولت ، از يك سو ساختار اقتصادي حفظ شد و از سوي ديگر ، سيستم بهداشتي كشور از فروپاشي متوقف شد و كشور گام به گام در مسير بازسازي بازگشت.

بنابراين از ترس “بدنام” يا به دليل توجيه سياسي يا براي محافظت از خود در برابر حملات همه جانبه ، ما از روحاني خواسته ايم كه حتي براي خدمات دولتش از خود فاصله بگيرد و او را تبرئه كند. صحبت در مورد. بيمه سلامت عمومي تا گسترش امنيت اجتماعي و خوداتكايي در توليد داروهاي بيشتر مورد نياز كشور و توسعه صنايع پتروشيمي و هوافضا و ارتباطات و تجارت الكترونيكي و ساخت واكسن كرونا ، راه آهن و جاده ها و غيره

ما چنان در آتش عصبانيت و نفرت غير منطقي دولت روحاني فرو رفتيم كه شعله هاي آن ما را در برگرفت – و همه جرياناتي كه كمترين خويشتنداري و بي طرفي را باور يا انتقاد يا مخالفت مي كنند – و كينه توزترين فرد ديگري نيست اعتراض ، كشور را در خاكستر صحنه سياسي ترك نكرد.

ممنون روحاني. هر چند مدتي … شايد.

* منتشر شده در كانال نويسنده

310 310