يادي از شهيد قربانعلي نوروزي

وي در جبهه به عنوان سرباز ارتش خدمت مي كرد. پنجم فروردين 1361 ، در دشت عباس توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. قبر او در زادگاهش است.

قطعاتي از وصيت نامه شهيد قربانعلي نوروزي

به نام خدا

و كسانى كه به خاطر خدا مردند مردند ، اما در حضور پروردگارشان زنده شدند.

فكر نكنيد كساني كه در راه خدا كشته شده اند مرده اند ، بلكه زنده هستند و در برابر خداي خود غذا مي خورند.

اكنون كه وصيت نامه مرا باز كرديد و آن را خوانديد ، مي دانم كه چشمان شما پر از اشك مي شود زيرا در همه خانواده ها ذاتي است كه وقتي يكي از اعضاي خانواده آنها مي ميرد يا يك مرگ عادي مي ميرد ، براي اولين بار غمگين مي شوند و سپس تحمل مي كنند با صبر خدا. پدر و مادرم ، امروز من با كفار به ميدان جنگ مي روم و هيچ ترس و نگراني در من احساس نمي شود ، اما بسيار خوشحالم كه مي دانم مي فهمم كه فرمايشات امام بلافاصله قابل اجرا است و من آن را كاملاً اجرا مي كنم. .

من اين مرگ را بيشتر از وجودم براي وجودم دلپذير مي دانم و شهادت را در وجود فعلي خود احساس مي كنم و هيچ شكي بر من غرق نيست.

امام فرمود: اميد من به جواني تو است. ما او را تنها نخواهيم گذاشت ، ما دوست و ياور او خواهيم بود و با اين خط قرمز 1400 سال پيش ادامه خواهيم داد.

همچنين مي خواهم بگويم كه ما آگاهانه اين راه را انتخاب كرده ايم و آن را به عنوان يك وظيفه انجام مي دهيم. شهادت من به والدينم ، برادرانم ، خواهرانم و همه خانواده ها اين است كه بعد از شهادت من ، براي من گريه نكن و سياه نپوش و گريه نكن زيرا شب عروسي ما است و تو به خوبي مي داني من من به خدايي مي روم كه قلب و روح من هميشه در آن بوده است. من به مكاني به نام پادشاهي اعلي مي روم ، به مكاني به نام بهشت ​​مي روم و شهادت را به زندگي ذلت آميز ترجيح مي دهم و شهادت نعمتي است كه همه به آن نمي رسند.

و خدا مي داند كه شهادت هزار بار بهتر از دوست پسر بودن است و من از شما مي خواهم كه هيچ مراسم عزاداري براي من انجام ندهيد و بودجه ها را تقسيم نكنيد.

مادرم و پدرم ، مثل كوه باش و مثل كوه پايدار باش ، در هنگام تشييع جنازه من به تابوت برو و صداي الله ، مقام معظم رهبري را بخوان و سخنان شهدا را به مردم منتقل كن ، كه اين كلمه است شهدا براي پيروي از قرآن اي برادران عزيزم ، هميشه در راه اعتلاي اسلام كوشا باشيد و تمام دستورات امام را با جان و دل بپذيريد و زمان حسين و روزهاي عاشوراست. خواهران عزيز ، حجاب و عفاف را سرلوحه زندگي خود قرار دهيد و زندگي كنيد و هميشه مانند فاطمه و زينب بجنگيد.

پدر و مادر عزيزم ، خواهران و برادران عزيزم ، ممكن است اتفاقي بيفتد كه بدن من به شما نرسد ، ياد شهداي كربلا باشيد و غمگين نشويد و هر وقت دلتان خواست به بهشت ​​زهرا برويد و به قبرهاي همه نگاه كنيد اين شهدا ، پس درد خود را فراموش خواهيد كرد.

انتهاي پيام