مامان! چطوري مي‌تونم پول دربيارم؟

بچه ها كه از كارهايي كه كرده اند به وجد آمده اند ، پشت ميز و صندلي هاي كوچكي كه حمل مي كنند مي نشينند و سعي مي كنند فاصله اجتماعي خود را حفظ كنند و كارهاي خود را روي ميز بگذارند. آنها نام خود را روي ميز مي چسبانند و افتخار مي كنند كه به اولين مشتريان خود رسيده اند. چهره هاي آنها ديدني است.

رونيكا دستبندهايي با نخ هاي رنگي و مهره هاي شيشه اي رنگي درست مي كند و به هر خريدار يك تكه شكلات پيشنهاد مي دهد. “رونيا” با كمك مادرش يك كلوچه پخته و آن را براي فروش آورده است. راستا كاسه هاي سفال را روي ميز خود نقاشي كرده است. كاوه با كمك والدينش در حال سرخ كردن سيب زميني است. روناز و مادرش گلهايي را كه در گلدان كاشته بودند فروخته اند. رها عروسك هايي با ابر ساخته و نينا يك آهنربا براي يخچال طراحي كرده است. اين همه نتيجه ذهن اين كودكان با كمك بزرگان آنها است.

حتي اگر بچه ها مي دانند كه بايد هرچه دارند فقط با 10 هزار تومان بفروشند ، اما هنوز تعجب مي كنند كه “اين چقدر است؟” ، “چقدر پول دارد؟”

ورودي نمايشگاه با يك پرچم مشخص شده است: “اولين نمايشگاه درآمد من”. پاركينگ ها همچنين به ديدن يا حتي خريد صنايع دستي كودكان تشويق مي شوند ، اما هر كودك فقط 12 كار دستي انجام داده است. وقتي مي شنوند كه كارها توسط خود بچه ها انجام مي شود ، جملات تحسين برانگيزي مي گويند.

اين نمايشگاه ايده “رونيا” بود كه مادرش “ريحانه اميني” با مادران دوستان دخترش به اشتراك مي گذارد و به حقيقت مي پيوندد. وي فوق ليسانس شنوايي شناسي است و به مجله روز گفت: “دخترم كتابي راجع به درآمدزايي كودكان خواند. يك روز او آمد و گفت:” مادر ، من فكر مي كنم چگونه مي توانم پول در بياورم و درآمد داشته باشم؟ “من اين مسئله را با دوستان ديگر و اولين نمايشگاه “اولين درآمد من” را تشكيل داديم. ما از كودكان خواستيم كارهايي درست كنند كه 60٪ از كارهاي آنها و 30٪ براي كمك به بزرگسالان باشد. همچنين صنايع دستي كه هزينه زيادي ندارند و دوستانشان از پس هزينه هاي آنها برمي آيند. تصميم بر اين شد كه 50٪ صنايع دستي آنها فروخته شود سودآور باشد و هزينه هر كار صنايع دستي بيشتر از 5000 تومان نباشد. كارها بايد 10،000 تومان باشد تا كمي پول به كودكان داده نشود. ما تصميم گرفتيم كه تعداد غرفه ها 13 غرفه خواهد بود و تعداد كارهايي كه كودكان مي خواهند انجام دهند نبايد زياد و دشوار باشد ، تغيير دهيد ، كاردستي هايي كه مي سازند مشابه نيستند. دخترم علاقه زيادي به آشپزي دارد فنجان ها و كيك ها ، و هر وقت من در خانه كيك و كيك مي كشم ، او نيز در تهيه آنها شركت مي كند. “بنابراين او تصميم گرفت يك كلوچه بپزد و صفر تا صد كار را خودش انجام داد ، و من فقط كوكي هايي را كه قالب زده بود در اجاق قرار دادم.”

خانم اميني به مادران پيشنهاد مي كند: “انجام ساير نمايشگاه ها براي مادران ديگر نيز خوب است زيرا به شكل گيري خلاقيت فرزندان كمك زيادي مي كند. از طرف ديگر ، فرزندان آنها مي توانند از كودكي مديريت مالي را تجربه كنند” فرصتي براي كودكان ايجاد نمي شود “.

با هيجان از اين موضوع ، رونيا تصميم گرفت كه پول جمع كند و برخي از تجهيزات شخصي خود را بخرد. به عنوان مثال ، اسكيت هاي او كوچك شده اند و او تصميم گرفته است كه براي خود يك جفت اسكيت جديد با هدايايي كه جمع كرده و كادوهاي تولدش را بخرد. به گفته مادر رونيا ، در نمايشگاه بعدي ، كتاب هايي كه بچه ها خوانده اند و ديگر نيازي به آنها ندارند ، رد و بدل مي شود يا فروخته مي شود. اگر آنها قصد ساخت كاردستي را داشته باشند ، موارد بيشتري وجود خواهد داشت تا عموم مردم نيز بتوانند آثار كودكان را خريداري كنند.

راستا عاشق نقاشي است ، بنابراين تصميم گرفت ظرف هاي سفال نقاشي شده را در نمايشگاه بفروشد. كاسه هاي خاكستري حاشيه هايي به رنگ طلايي دارند و پايين هر كاسه برچسب ها به اشكال مختلف چسبانده شده است. او 12 پاكت را با 10 هزار گوجه پر كرده است و به جايگاه دوستانش مي رود ، يك پاكت مي دهد و يكي از صنايع دستي را مي خرد. او مي خواهد با فروش كاسه هاي خود به يك قلك و در معرض ديد قرار گرفتن به اندازه كافي براي كسب درآمد بيشتر و خريد تلفن همراه ، پول جمع كند.

پدر راستا ، مسعود بيگشودل ، كه داراي مدرك مديريت بازرگاني است ، گفت: “مهمترين موفقيت اين نمايشگاه افزايش اعتماد به نفس دخترم است.” اكنون راستا تجربه كسب درآمد در بازار واقعي را تجربه كرده است. اين نمايشگاه نمونه كوچكي از كارآفريني است. “او بسيار خوشحال است كه توانست پول بدست آورد.”

رونيكا مي خواهد پول خود را به يك حساب بانكي منتقل كند و در نمايشگاه هاي آينده دوباره درآمد كسب كند و حتي از خاله ها و دو مادربزرگ خود مي خواهد كه براي خريد صنايع دستي خود از غرفه او در نمايشگاه بعدي ديدن كنند.

“ريحانه دورفرد” ، مادر رونيكا ، داراي مدرك ليسانس مهندسي صنايع متمركز بر تجزيه و تحليل سيستم ها است و از نمايشگاه “اولين درآمد من” به مجله روز خبر داد: يا ويروس تاج در اوج بود يا هوا سرد بود. بچه ها اذيت شدند كه اين نمايشگاه انجام نشده است تا اينكه در ماه ژوئن موفق شديم اين كار را انجام دهيم. بسياري از رهگذران دوست داشتند با بچه ها خريد كنند و آنها نمايش را دوست داشتند ، اما ما به بچه ها گفتيم كه فقط 12 كاردستي درست كنند. همه صنايع دستي خود را 10 هزار تومان فروختند و در مجموع 120 هزار تومان جمع كردند. بعضي از كودكان نمايشگاه هاي مشابهي را در مهد كودك هايشان انجام مي دادند و قبلاً اين كار را كرده بودند ، اما نه براي پول. رونيكا در نمايشگاه دستبندهايي با نخ هاي رنگي و شيشه درست كرد و تنها كاري كه به او كمك كردم بستن دستبندها بود. هنگامي كه من جوانتر بودم ، همان كارها را با بسته هاي آموزشي مختلف انجام مي دادم و فكر مي كنم اين ايده بر اساس همان تجربيات به ذهن او خطور كرد. “رونيكا همچنين مي خواست براي پذيرايي در نمايشگاه ژله درست كند ، اما از آنجا كه هوا گرم بود و ژله ها ممكن بود آب شوند ، من به او پيشنهاد كردم كه براي دوستانش شكلات سرو كند.”

رونيا رشيدزاده ، رونيكا خوروش ، روناز رشيد ، نينا آتاردي ، رويسا محمدي ، روستا بيگشودل ، كاوه آهنگريان ، نورا ايران منش ، آريا ايران منش ، گندم طاهري ، رها عليزاده ، شارمين ميرشاهي و نيكان پرنيان فر. اين هيجان انگيز است. حالا بچه ها طعم درآمد را چشيده اند. آنها خيلي بزرگ احساس مي كنند. پول صنايع دستي آنها كه 120 هزار تومان شده است ، به مادران و پدرانشان داده مي شود و به تيم بازي مي رسد. آنها غرق در بازي هستند و گريه ها و شادي هايشان تمام پارك را پر كرده است.

انتهاي پيام